Debeu de existir xa en 1213, cando alí parou Alfonso IX, segundo documentos subscritos no devandito lugar por este rei, o 29 de xaneiro do devandito ano.
Emprazado nun empinado outeiro, foi construído sobre unha anterior cidadela romana; no século X pertencía ao mosteiro de Celanova, ata que a mediados do XII foi reconstruído pola Coroa, quen o cedeu en señorío a diferentes familias.
Consérvanse importantes vestixios dos muros e cercas, e unido á igrexa, que se levanta no centro, aínda existe unha torre de base cadrada. Hai magníficas vistas de fermosas paisaxes que debuxa o río Tuño.
