Pronto chegou a luz a Muíños, a pesar da súa localización rayana. Chegou a luz, non sen provocar tamén efectos negativos, ao ocupar gran extensión de terras de labor e prados de bos pastos nos que ás súas anchas campaban as vacas “ piscas”, en espírito “mixto” coas “ barrosás” do outro lado da serra.

Non pode o viaxeiro achegarse a este municipio sen ter presente tal circunstancia porque o que se transformou en sombra e luz cando instalaron as presas de As Conchas e Salas, hoxe en día converteuse nun recurso turístico de primeira magnitude no marco conxunto deste destino.

Convidamos, con iso ao viaxeiro, a que busque algún momento para coñecer -se é que non o coñece xa- o complexo náutico e de lecer do Corgo, sobre as augas do encoro de As Cunchas, onde poderá comprobar o compromiso colectivo dun pobo co seu proxecto. E unha vez afeito ás súas augas, entón calzarse adecuadamente e camiñar, que a ladeira é ancha e sorprendente, xa sexa cara ao norte ou cara ao sur, e poderanos asaltar no camiño con estampas inacabadas como a do santuario de Os Milagres de Couso, con enigmáticas “ casiñas de mouras” que levan milenios saudando a saída e a posta do sol desde o altiplano, vistosos santuarios como A Clamadoira, e mesmo pobos abandonados, recuperados e voltos a abandonaar, como Salgueiros, onde a cabra montesa tivo o seu novo fogar cando regresou, un século despois, e agora fixo colonia propia sobre as vertixinosas rocas de Fontefría.